Jan Donkers, autoriteit op het gebied van Amerikaanse literatuur en popmuziek en VPRO-radioprogrammamaker, is een groot liefhebber van het korte verhaal.
In zijn gloednieuwe bundel Elvis ligt op Zorgvlied spelen Amerika en muziek nauwelijks een rol. Licht en met veel humor laat Donkers serieuze thema's als verlangen, afscheid en verlies de revue passeren. Zijn hoofdpersonen zijn veertigers die op een keerpunt in hun leven staan door een beslissende gebeurtenis: een vader die misschien niet lang meer heeft te leven, een scheiding. Zwaarmoedig wordt het echter nooit.
There is somebody in the room. Dat waren de woorden die Dost hoorde, vanuit het duister, op het moment dat hij de deur van zijn motelkamer openduwde na de magneetkaart door de sleuf te hebben geschoven.
Het klonk niet bedreigend, merkwaardigerwijs ook niet panisch, het klonk als een kalme mededeling, tamelijk dwingend weliswaar maar niet onredelijk: er is iemand in de kamer, de kamer die je tot zo-even voor een nacht gehuurd dacht te hebben, maar nu ben ik er al en je besluit zelf maar wat je met deze mededeling wilt doen.
In zijn gloednieuwe bundel Elvis ligt op Zorgvlied spelen Amerika en muziek nauwelijks een rol. Licht en met veel humor laat Donkers serieuze thema's als verlangen, afscheid en verlies de revue passeren. Zijn hoofdpersonen zijn veertigers die op een keerpunt in hun leven staan door een beslissende gebeurtenis: een vader die misschien niet lang meer heeft te leven, een scheiding. Zwaarmoedig wordt het echter nooit.
There is somebody in the room. Dat waren de woorden die Dost hoorde, vanuit het duister, op het moment dat hij de deur van zijn motelkamer openduwde na de magneetkaart door de sleuf te hebben geschoven.
Het klonk niet bedreigend, merkwaardigerwijs ook niet panisch, het klonk als een kalme mededeling, tamelijk dwingend weliswaar maar niet onredelijk: er is iemand in de kamer, de kamer die je tot zo-even voor een nacht gehuurd dacht te hebben, maar nu ben ik er al en je besluit zelf maar wat je met deze mededeling wilt doen.
