Nadia is tien jaar als haar gescheiden moeder een nieuwe vriend krijgt. Nadia’s moeder negeert alle rode vlaggen, omdat ze overladen wordt met aandacht en omdat ze graag weer een echt gezin wil vormen. Binnen de kortste keren woont Isak bij hen in huis en heeft Nadia een stiefvader die haar moeder handig manipuleert en Nadia tot mikpunt maakt. Hij ontpopt zich tot een gewelddadige tiran, die het leven zeven jaar lang dagelijks tot een hel maakt.
Nadia is bijna vijftig als het alsmaar zorgen voor anderen, waaronder haar ernstig zieke en vaak veeleisende moeder, zijn tol eist en zorgt voor mentale en lichamelijke klachten. Ze zoekt hulp bij een psycholoog, waardoor alles weer naar boven komt. Ook voelt ze, voor het eerst, boosheid en onbegrip richting haar moeder.
Maar hoe kan ze boos zijn op iemand die zo ziek is en zal sterven? En hoe kan ze erachter komen wat ze zelf nodig heeft, als voortdurende schuldgevoelens en het gevoel er niet te mogen zijn, nog zo’n belangrijke plek innemen?
