Het leven van Helena bestaat alleen nog maar uit waken en wachten. Elke dag gaat ze op hetzelfde tijdstip met de tram naar het ziekenhuis, waar Steppe nu reeds twee jaar ligt sinds hij na een ongeval blijvend het bewustzijn verloor. Terwijl ze bij haar zoon waakt en steeds maar wacht tot hij weer bij bewustzijn komt, leest ze hem voor. Het verhaal raakt haar op haar meest tere plek. Oud en nieuw verdriet raken in elkaar verstrengeld. En door alles heen klinkt een troostend wiegelied. Van Nele Baplu (°1983) verscheen eerder de tekst- en beeldbundel 'Ik zie je gewoon graag – postnatale tranen' (2018). 'En toen begon de zee te zingen' is haar eerste roman, over verlies en verlangen, over heel zijn en gemis, over troost en graag zien in al zijn verwoestende en helende kracht.
