Hoofdpersonen in Engelen van het duister zijn twee broers. Ze zijn de volwassen geworden zonen uit Knielen op een bed violen. Uitverkoren is Lucas, die plichtsgetrouw is en wordt gedreven door ambitie. De jongste, Casper, heeft hem nooit kunnen evenaren. Uiteindelijk weet geen van beiden te ontkomen aan de doem die over hun leven ligt. Het onderscheid tussen hemel en hel bestaat niet meer in Engelen van het duister. Elk op eigen wijze jagen Casper en Lucas hun verlossing na.
Mooi geschreven.
Een vrouw wordt door 2 mannen begeerd, dat is ok, maar de zelfkant waarin het zich afspeelt vind ik niet aangenaam. De opeenstapeling van ellende vind ik niet realistisch. Zoals vaak bij Siebelink veel godsdienst.