Vier jaar geleden keerde Marcel Möring terug naar het noorden, waar hij opgroeide. Daar, tussen bos en boerenland, kwamen al rondzwervend herinneringen terug die ver weg en diep verborgen leken. Nu, na meer dan een halve eeuw, kan hij nog steeds, zo tussen waken en slapen, naar de onderduikouders van zijn moeder lopen. Zijn moeder had er in 1945 voor gekozen om bij hen te blijven, in plaats van terug te keren naar haar geboortestad Rotterdam. ‘Het is een plek waar ik graag kom, vanwege de warmte, de geur, de suggestie ook van een andere wereld, maar ik mag niets aanraken. Dat is een van de weinige verboden in het huis van mijn grootouders.’ In Familiewandeling duikt Marcel Möring, wandelend door het landschap van zijn jeugd, in het verleden en zoekt hij mensen en gebeurtenissen op die bepalend waren. Voor het eerst openbaart hij zijn familiegeschiedenis, die vooral wordt gekenmerkt door vergeten, vergeten en doorgaan.
