‘De volgende ochtend werd ik wakker met de afdruk van een afstandsbediening in mijn rug. Lena probeerde de muziek op te zetten door op de nummers in mijn rug te duwen. Ik zong de liedjes die zij verlangde. Ze zat op haar bed. Ik kon het niet laten om naar haar billen te kijken. Gelukkig, ze is niet perfect. Daar was duidelijk een teken van menselijkheid. Een vleugje appelsienhuid. Hoera! Ze is een mens.’
Een koesterboek over de liefde, met prachtige houtsnedes van Vanessa Verstappen. In 2008 kwam ze dit werk heel verlegen tonen aan Dimitri Leue en dat leidde tot een samenwerking en vier boeken. Het vijfde boek is een postuum eerbetoon aan een hypergevoelig beeldend talent. Vanessa brengt de woorden van Dimitri tot leven, groeft en snijdt waar het pijn doet. Zo ontstaat er een papieren parel over afscheid.
Een ontmoeting leidt tot een romance, een romance mondt uit in een huwelijk. Het toeval heeft geen stuur, toch proberen Finn en Lena hun toekomst richting te geven. Verliefd op verliefd zijn. Vlinders in de buik met vlinders in de buik. Zoveel geluk in twee lichamen. Of drie? Er fladdert nog iets in die buik. Helaas is er nog een kracht in het universum waar mensen geen vat op hebben: het noodlot.
