Oorlog en prostitutie, 1914-1918
Een oorlog deelt veel meer littekens uit dan eretekens. Niet alleen
de soldaten aan het front maar ook de achtergebleven vrouwen
vielen daarbij in de prijzen. Voor vele vrouwen werd prostitutie
zelfs het enige wapen in een ongelijke strijd om te overleven. Zij
waren geen 'filles du régiment' die de legerkonvooien vergezelden,
maar veelal alleenstaande vrouwen die hun verantwoordelijkheid
voor hun kroost opnamen en daartoe desnoods hun eer
veil hadden. Ook al werd dit zelden of nooit door een soms hypocriete
goegemeente als zelfopoffering beschouwd. Evenmin was
dit de grootste zorg van de bezettende legers aan deze of gene
zijde van het front. Om het moreel van de soldaat op te krikken
werden ze getolereerd, om het besmettingsgevaar voor venerische
ziekten, die de getalsterkte van het leger al te zeer aantastten, werden
ze verguisd. Ook lang na de feiten werd over deze verbeten
pijn nauwelijks of niet gesproken. Dit boek wil voor eens en altijd
de schandvlek in de slecht geheelde wonde van de oorlogsprostitutie
wegsnijden.