We zijn boos, en hebben alle recht dat te zijn. We worden te weinig betaald en zijn overwerkt. We zijn te gevoelig of niet gevoelig genoeg. Te slordig, of te snel. We worden lastiggevallen, maar daar hebben we zelf om gevraagd.
Anders dan de levenslange lessen die het tegenovergestelde beweren, is onze woede een van de krachtigste antwoorden op persoonlijke en institutionele onderdrukking. Maar we hebben zo lang onze boosheid binnen moeten houden dat het ons lichaam en onze geest heeft aangetast. Toch is onze boosheid een cruciaal middel, een radar voor ongelijkheid en een katalysator voor verandering. Gebruik je woede!
In Fonkelend van woede betoogt Soraya Chemaly dat woede niet is wat vrouwen in de weg staat, maar de weg ís. Zij biedt daarmee een vonkend nieuw begrip van een van de meest basale emoties.
