De Garrets gaan voor het eerst (en laatst) met vakantie in de zomer van 1959. Ze zijn dan misschien maar net buiten Baltimore, in sommige opzichten zijn ze nog nooit zo ver van huis geweest.
Mercy houdt naast haar schildersambities nog maar weinig tijd over voor het huishouden, tot ergernis van haar man Robin. Hun tienerdochters, de verstandige Alice en de jongensgekke Lily, bewonen nog net niet een andere planeet. Hun jongste kind, David, is vastbesloten om zijn familie te ontvluchten, al begrijpt niemand echt waarom. Toch blijkt, met het verstrijken van tientallen jaren, hoe diepgaand alle familieleden de anderen beïnvloeden – bijna onmerkbaar, maar onmiskenbaar.
Vol hartzeer en hilariteit is Franse vlecht een ontroerende, ongemakkelijke roman met enorme warmte en humor, die laat zien hoe onmogelijk het is om ons los te wringen van hen die van ons houden en hoe hecht (en toch onkenbaar) elke familie uiteindelijk is.
