Voor de meeste boeken over hersenen moet je een universitaire of ten minste een voortgezette opleiding hebben gevolgd om ze te kunnen lezen. Dat geldt ook voor zijn eigen boeken, bedacht Arie Bos. Terwijl hij eigenlijk vond, dat iedereen zou moeten kunnen lezen wat hij daarin beweert. Daarom besloot hij een versie te maken die voor ieder mens, en ook voor scholieren in de hoogste klassen van de middelbare school, leesbaar zou moeten zijn. Diverse mensen met wel een universitaire achtergrond reageerden op dit plan met de verzekering, dat ook zij op zo'n boek wachtten. De auteur verdedigt in zijn boek dat niet de hersenen ons gebruiken, maar dat wij onze hersenen gebruiken. Dat doet hij door de werking en de bouw van de hersenen uit te leggen en de rol die het bewustzijn hierin speelt. Wij zijn niet onze hersenen, maar door ze te gebruiken maken we ze tot een bij ons passende hulp voor al ons doen en laten. Hierbij komen zoveel aspecten ter sprake dat je, wanneer je het boek uit hebt, heel veel over hersenen weet.
