‘Niemand mag meer kunnen zeggen: “Ik wist dit niet.” ’
De Oeigoerse Mihrigul Tursun werd herhaaldelijk slachtoffer van het meedogenloze Chinese beleid om de Oeigoerse minderheid te assimileren. Ze overleefde meerdere ‘heropvoedingskampen’ en werd ter dood veroordeeld, maar kon met veel geluk naar het buitenland vluchten.
Als een van de weinigen durft ze over de onmenselijke omstandigheden en martelmethoden te vertellen. Ondanks de dreiging, die zelfs in ballingschap niet verdwenen is, doet ze in een ongekend eerlijk relaas een zeldzaam boekje open over het leed dat de Oeigoeren in China moeten doorstaan.
Geen weg terug is een schrijnend, maar prachtig geschreven ooggetuigenverslag over misdrijven tegen de menselijkheid die te lang genegeerd zijn.