'Geen zee te hoog' is een poging om de vreemde, soms moeilijk te vatten Japanse samenleving te begrijpen. Al was het maar vanwege de manier waarop het zijn problemen te lijf gaat. Waarom blijft de Japanse regering zo vasthouden aan kernenergie? Waarom blijven Japanners op walvissen jagen? En steenkool invoeren? Hoe komt het dat er zovelen, de zogeheten herbivoren of graseters, seks afwijzen? Waarom gaan Japanners zelden of nooit in staking, al lijkt daar alle reden toe? Hoe democratisch is een land waar één partij decennialang bijna onafgebroken aan de macht is? Waarom blijven de Japanners gekant tegen immigratie, ondanks een schreeuwend tekort aan personeel? Waarom zijn de Japanners zo dol op robots?
In 'Geen zee te hoog' biedt Paul Muys een inkijk in de Japanse samenleving en gaat over acute problemen (problemen die ook de onze zijn), hun gevolgen én de oplossingen of het uitblijven daarvan.
Paul Muys (1945) is voormalig anker en reportagemaker voor Panorama (BRT). Hij bereist Azië, schrijft over China ('De gebroken rijstkom: het testament van Deng Xiaoping') en nu ook over Japan.
In 'Geen zee te hoog' biedt Paul Muys een inkijk in de Japanse samenleving en gaat over acute problemen (problemen die ook de onze zijn), hun gevolgen én de oplossingen of het uitblijven daarvan.
Paul Muys (1945) is voormalig anker en reportagemaker voor Panorama (BRT). Hij bereist Azië, schrijft over China ('De gebroken rijstkom: het testament van Deng Xiaoping') en nu ook over Japan.
