Maanden later, tijdens het bouwen van een nieuw instrument, denkt hij aan de muzikanten in de concentratiekampen, in het bijzonder aan de laatste kapel- meester van Birkenau Szymon Laks. Hij besluit de houtsplinters als tranen in de viool te verwerken. Hij zal ze inwerken in het bovenblad op de plaats waar de ziel moet komen, als symbool voor de duizenden slachtoffers die in de concentratiekampen zinloos werden vermoord. Met het bespelen van de viool zullen de zielen eindelijk een thuishaven vinden. Hun doelloos dolen zal hen naar het licht brengen, waar zij in alle rust de eeuwigheid, en tegelijkertijd de onsterfelijkheid kunnen ingaan.
Geschaafde zielen is een verhaal dat zich afspeelt in de schaduw van WO II.
Over dit thema schreef Patricia De Landtsheer meerdere boeken en theaterstukken. De novelle vloeide voort uit de theatermonoloog ‘Muziek in een lachspiegel’ die zij eerder schreef en waarin live gestalte wordt gegeven aan deze bijzondere viool.
Luc Deneys verzorgde deze novelle met prachtige zwart-wit illustraties.