Het tijdvak 1700-1850 was voor Zeeland een periode van grondige heroriëntatie. De bakens moesten worden verzet toen de stedelijke economie in het slop raakte, de positie in het nationale en internationale politieke krachtenveld verloren ging en het grondgebied van de provincie werd uitgebreid met Zeeuws-Vlaanderen. De handel viel als pijler onder de Zeeuwse welvaart weg, maar de bloeiende landbouw zorgde er voor dat de provincie op de been bleef.
