Na zeven jaar in de vrouwengevangenis staat ze voor een nieuw leven. Fabienne heeft iemand vermoord. Ze sloeg een andere vrouw de krakende schedel in met een marmeren borstbeeld. Zonder aarzelen en zonder tranen. Gewoon. In een televisieshow voor honderdduizenden kijkers. Ze had haar redenen. En de muziek in haar hoofd wilde niet zwijgen toen ze het deed. Nu is het stil in haar hoofd. De muziek is weg. Maar Fabienne is terug.
En Fabienne vindt nieuw werk. Ze heeft een baan aangenomen als make-upartieste voor een begrafenisondernemer.
Fabienne gaat dode mensen schminken. Fabienne kan niet schminken, laat staan lijken.
En Fabienne vindt nieuw werk. Ze heeft een baan aangenomen als make-upartieste voor een begrafenisondernemer.
Fabienne gaat dode mensen schminken. Fabienne kan niet schminken, laat staan lijken.
