Leon Uris liep als zeventienjarige van huis weg en meldde zich bij het Korps Mariniers. Hij vocht met de Amerikaanse troepen in het Verre Oosten en over die oorlogservaringen schreef hij zijn eerste roman Gezworen kameraden, een van de beste en meest succesvolle boeken over de Tweede Wereldoorlog. Vóór die oorlog begon waren er mannen bij de troep, die niet beseften dat er ook nog een wereld bestond buiten het Korps Mariniers, maar in die oorlog bleken ze dezelfde menselijke kracht en zwakheden te bezitten, die bij iedere andere legerafdeling worden aangetroffen. Onder hen waren lafaards en helden, gokkers en standvastigen, dronkelappen en eeuwig nuchtere figuren, zwetsers en zwijgers. Ze ondergingen de grootste beproevingen, maar zijn nooit in gebreke gebleven elkaar die wonderbaarlijke warmte van goede kameraadschap te doen voelen.
