'Mijn hoeven komen eerst, dan mijn neus, dan mijn hoofd in zijn geheel. Even blijf ik hangen, half binnen, half buiten. Dan, met een zwaai, begin ik te vallen. Het is witheet hierbuiten, ijl en verzengend. Het vallen duurt absurd lang. De grond nadert me ondersteboven, een wiegend beeld dat met mijn nek mee beweegt. Ik kom met een klap op de grond terecht, op mijn hoofd. Stof waait om me heen op en gaat weer liggen. Ik houd me stil te midden van aantredende mieren, in een poging vat te krijgen op de lucht en de zwaartekracht. Ik knipper met mijn ogen tegen het licht van de zon. Ik voel mijn longen uitzetten. Mijn hart klopt vanzelf, voor mij alleen. Wat een enorme hoeveelheid bloed stroomt door de kamers van mijn hart. omhoog en nog hoger, en omlaag. helemaal rond in mijn binnenste. Het wekt een kracht die me mijn levensdagen lang overeind zal houden. Mijn moeder stoot me aan met een hoef en nu met haar neus. Ik strek mijn benen. Ik probeer op te staan. Verscheidene keren klim ik omhoog en verscheidene keren val ik terug, dus dient de vraag van mijn vorm zich aan: hoe kan ik staan op zulke stakerige benen? Nu lukt het me. Trillend sta ik hier, naast mijn moeder.' 'Giraffe van J.M. Ledgard is een fantastisch beest. Dromerig, pakkend, met de bravoure-opening van het jaar: de geboorte, vanuit het perspectief van een giraffe.' THE GUARDIAN 'W.G. Sebald meets Milan Kundera in dit vreemde, prachtige sprookje.' ESQUIRE 'Een van de mooiste romans die u ooit zult lezen. Giraffe vertoont overeenkomsten met het werk van Sebald en Kundera.' BLACKWELLS 'De onvermijdelijke, bloedige confrontatie is een tour de force, een passende climax bij een voortreffelijke roman, vol compassie, maar nooit sentimenteel.' THE INDEPENDENT 'Giraffe is een rijk boek en moeilijk te beschrijven. En origineel, dus vergelijkingen gaan nauwelijks op.' SCOTTISCH REVIEW OF BOOKS 'Het zal j eleven waarschijnlijk veranderen en als het dat doet, dan zal het in positieve zin zijn.' THE SUNDAY HERALD