P.G. Wodehouse kreeg tijdens zijn opleiding in het Engelse Dulwich uiteraard onderricht in cricket, zoals elke kostschooljongen, en ook beoefende hij de bokssport. Later werd hij vooral een enthousiast golfer. Vanaf 1910 schreef hij 34 golfverhalen in 55 jaar tijd. Veel van zijn verhalen worden verteld door het Oudste Lid (de Wijze Grijsaard) vanaf het terras of vanuit de rooksalon van het clubhuis van de golfclub.
Golf blijkt een uitstekende achtergrond te bieden om de Russische literatuur de maat te nemen en golf is een ware maatstaf voor verwerpelijke spelen als knikkeren of croquet. Veel belangrijker nog is de liefde voor de sport: deze liefde bepaalt of een golfer naar een vrouw omkijkt of niet. Een ideale vrouw is uiteraard ook een liefhebster of beoefenaar van deze sport; gelijkgestemde zielen die met een fanatieke blik naar een punt in de verte turen en hun swing vergelijken.
Leonard Beuger vertaalde negen golfverhalen uit de bundel The Clicking of Cuthbert (1922) in fris 'modern dutch'.