Het lijkt een goed bewaard geheim dat de schrijver en Bemoste Beeld-prijswinnaar Frank Roger ook als graficus heel verdienstelijk werk voortbrengt, waarbij hij puntige en snedige fraseringen combineert met collages. Daarvan is deze publicatie een uitvloeisel: de gecombineerde genadeloze ontleding van feiten in de aforismevorm met grafisch werk. Daarbij past uit de aard der zaak slechts de titel Graforismen. Frank Roger is een fenomeen. Hij streeft ernaar, zo lijkt het, om met zijn verhalen in zoveel mogelijk verschillende talen en in een grote variëteit van landen gepubliceerd te worden. Daarin slaagt hij wonderwel: het lijkt soms wel alsof er geen week voorbijgaat of ik lees dat er weer ergens iets van zijn hand in het Bretoens, Mandarijn of Volapük is uitgebracht. Wat menigeen neigt te vergeten, is dat Frank ook als graficus heel verdienstelijk werk levert, waarbij hij puntige en snedige fraseringen combineert met collages of schetsjes. Daarvan is deze publicatie een uitvloeisel: een combinatie van genadeloos de feiten ontledende aforismen met grafisch werk. Daarbij past slechts de titel Graforismen. Soms heeft deze Gentenaar wel wat van Kamagurka, maar op andere momenten zet hij je juist weer op een ander, mogelijk verkeerd, been met een volstrekt van deze cartoonist afwijkende aanpak. Sommigen zullen zijn werk als ‘flauw’ afdoen, maar dat is wat al te gemakkelijk en ze gaan dan voorbij aan het creatieve proces dat eraan voorafging en dat niet onderschat dient te worden.
Het plezier van de schepper straalt af van het resultaat. De schepper is niet alleen schrijver en graficus, maar ook cynicus. In de positieve zin des woords, want tijdens ons samenzijn in verband met de in 2014 voor zijn gehele oeuvre in Amsterdam aan hem uitgekeerde Bemoste Beeld-prijs maakten zijn gortdroge, vermakelijke commentaren bij alles dat in deze dagen gebeurde een groot deel van het plezier uit dat het verzamelde gemêleerde gezelschap ervoer.
