Andrejevs actieve periode als schrijver besloeg zo'n twintig jaar in een tumultueuze periode van de geschiedenis van Rusland. Hij ondersteunde de eerste Russische Revolutie daadwerkelijk en kwam voor het verbergen van medeplichtigen en het organiseren van geheime bijeenkomsten in de gevangenis terecht. Toen in 1907 de reactie op de revolutie kwam, nam de schrijver afstand van alle revolutionaire opvattingen, omdat volgens hem de opstand van de massa slechts lijden en slachtoffers zou brengen.
De vertwijfeling en de onzekerheid die de oorlog en de revolutie met zich meebrachten beïnvloedden in zijn werk. Thema's als de tragiek van eenzaamheid, angst voor de dood, existentiële vertwijfeling en vormen van waanzin en hysterie, die zich veelal in een ziekenhuis of op het sterfbed afspeelden, zijn niet weg te denken uit Andrejevs boeken. In veel van zijn verhalen lopen waan en werkelijkheid door elkaar, waardoor een persoonlijk drama wereldomvattende proporties kan aannemen.
Hoewel Andrejev zich aan zeer gevoelige onderwerpen waagde als verkrachting en geslachtsziekte, en daardoor de geschiedenis is ingegaan als een sensationeel en overwegend pessimistisch schrijver, worden veel van zijn betere verhalen gekenmerkt door een humoristische inslag.
Deze uitgave bevat een aantal verhalen van Leonid Andrejev die in hun compleetheid en originaliteit de thema's en stijl van deze grote Russische meester uitstekend weergeven.
