Na enige tijd welverdiend in de luwte van de anonimiteit van de zijlijn te hebben doorgebracht is onze sympathieke proleet Haagse Harry weer helemaal terug. Dat hij al die tijd niet heeft stilgezeten kunt U lezen in: 'Haagse Harry 4 - Krèg Ut Zuâh!!', opnieuw een standaardwerk waar normen-en-waardenminnend Nederland een vette punt aan kan zuigen. Maar ook een tapijtnek heeft wel eens een bad hair day. Zo'n dag dat hij, in zijn niet aflatende ijver het Haags evangelie er bij de heidenen in te rammen, struikelt over zijn ambities als een bejaarde over een losliggende stoeptegel. Op zo'n dag zal hij, plichtsgetrouw zoals alleen Hagenezen kunnen zijn, weliswaar manmoedig enkele van de kudde afdwalende schapen de longen uit het lijf schelden, echter zonder dat zijn hart erin zit, zodat zijn boodschap gedoemd is te zinken als een tram in een lekke tunnel. Kortom: Zo'n dag dat Harry zegt: "Allemaal baggâh! Pleuâht mèn maah bè 't âhd vùil!". Er zijn echter fundamentalisten die menen dat elke scheet van de Grote Bierganger het waard is geroken te worden: De Verzamelaars. Voor hen is er nu dit album. Vraagt iemand U: "Heppie gein fatsoen ijje lèjâh, bâhtebak? ", wend dan het gezicht naar de Heilige Stad in het westen, hef deze aan de papierversnipperaar ontplukte povere proletiën ten hemel en antwoord devoot: "Ik hepput kompleit, die baggâh!!"
