Haar hand op mijn rug - Mijn eerste jaar als weduwnaar is het no-nonsense ervaringsverhaal van Paul Geelen, die zijn vrouw Marinka op zijn 54ste verjaardag voor zijn ogen op straat zag sterven. Hoe gaan hij en zijn jongvolwassen kinderen om met dit plotselinge verlies? De auteur beschrijft met rauwe directheid de dag van het verlies, de aanloop naar de crematie en het moeizame eerste jaar waarin hij langzaam weer opkrabbelt. Hoe ga je verder na zo’n ervaring, hoe doorsta je de rouw?
Paul wil meegeven dat wat zijn gezin overkwam, ons allemaal kan overkomen. Het leven kan zomaar, pats boem, afgelopen zijn. Kun je je daarop voorbereiden? Het boek bevat wijze lessen voor (bijna) weduwnaars en andere nabestaanden.
Paul Geelen (1962) bracht zijn jeugd door in Maastricht en vervolgde zijn opleiding aan de Hogere en Middelbare Laboratoriumschool in Oss, waar hij zijn vrouw leerde kennen. Uit zijn huwelijk met Marinka zijn drie zonen en een dochter geboren. In zijn werkende leven heeft hij zich ontwikkeld tot een internationale manager met vergaande expertise op het gebied van kwaliteitszorg en productie. Zijn werk bracht hem naar verschillende delen van het land en uiteindelijk naar Apeldoorn, waar hij voor het eerst weer alleen was met Marinka. De dramatische dood van Marinka op de dag van zijn 54ste verjaardag heeft hem ertoe aangezet dit boek te schrijven.
Paul wil meegeven dat wat zijn gezin overkwam, ons allemaal kan overkomen. Het leven kan zomaar, pats boem, afgelopen zijn. Kun je je daarop voorbereiden? Het boek bevat wijze lessen voor (bijna) weduwnaars en andere nabestaanden.
Paul Geelen (1962) bracht zijn jeugd door in Maastricht en vervolgde zijn opleiding aan de Hogere en Middelbare Laboratoriumschool in Oss, waar hij zijn vrouw leerde kennen. Uit zijn huwelijk met Marinka zijn drie zonen en een dochter geboren. In zijn werkende leven heeft hij zich ontwikkeld tot een internationale manager met vergaande expertise op het gebied van kwaliteitszorg en productie. Zijn werk bracht hem naar verschillende delen van het land en uiteindelijk naar Apeldoorn, waar hij voor het eerst weer alleen was met Marinka. De dramatische dood van Marinka op de dag van zijn 54ste verjaardag heeft hem ertoe aangezet dit boek te schrijven.
