Schuchter en aan de schaduwrand van het dichtersrumoer schreef Radna Fabias al jaren gedichten. Nu ze ermee naar buiten treedt blijkt het bepaald geen verstilde poëzie te zijn. In deze overduidelijk Antilliaans georiënteerde bundel vraagt een vrouw zich af wat ‘thuis’ is. Die plaatsbepaling – misschien tegelijk een coming-out – voltrekt zich op meedogenloze wijze: ‘de zon komt op boven het bloeiende tropische landschap maar elders / slaat iemand op een donkere parkeerplaats met een knuppel op de voorruit van een auto // de tropen kleuren oranje geel oranje geler maar/iemand blijft bellen en huilen’. Habitus is een bundel vol zinderende en zintuiglijke beelden, grimmige en betoverende regels.
