Hafni zegt dat ze gaat scheiden. Ze belt de verteller van de roman, maar alleen zij voert het woord. Ze viert de scheiding met een ‘smørrebrødtournee’, zoals ze het noemt – van Roskilde via Ringsted naar Korsør, dan de Grote Beltbrug over naar Zuid-Funen, en ten slotte met de veerboot Bøjden-Fynshav naar Gråsten, waar ze de beroemde Zuid-Jutlandse afternoontea wil meemaken. De tournee zou eigenlijk een week duren, maar inmiddels duurt hij bijna een maand. Hafni belt om te praten over wat er onderweg allemaal is misgegaan. Ze zegt: Ik wil mezelf niet zijn. Ik wil mezelf veranderen.
Hafni zegt is een roman over de wil om te leven, vervreemding, vrijheid, schuld en schaamte, en over de zware druk van verwachtingen. Oftewel: het is een roman over het bestaan.
