Vijf jaar na zijn uiterst succesvolle De tijd vliegt, maar de dagen gaan te traag publiceert Jean Pierre Rawie dit najaar zijn grote nieuwe dichtbundel Handschrift. Op ontroerende wijze doet de dichter kond van zijn grootse en bewogen zielenleven in vormvaste en technisch volmaakte gedichten, die bovenal ontroerend en al te menselijk zijn.
Jean Pierre Rawie (Scheveningen, 1951) is een van de meest geliefde dichters van Nederland. Zijn bundel Onmogelijk geluk behoort tot de succesvolste dichtbundels aller tijden. Rawie ontving in 2008 de Charlotte Köhler-prijs voor zijn gehele oeuvre. In 2012 publiceerde Rawie zijn bundel De tijd vliegt, maar de dagen gaan te traag, die met afstand de bestverkochte dichtbundel van het jaar werd. In 2013 verscheen zijn prozawerk Vroeger was alles beter, behalve de tandarts, in 2015 gevolgd door Mijn ouders hadden één kind en een dochter.
Over De tijd vliegt, maar de dagen gaan te traag:
'Rawies eerste bundel in dertien jaar ontroert. (...) Zijn ambachtelijke vaardigheid staat in De tijd vliegt buiten kijf, daar gaat het niet om. Maar wat de bundel weer een stap vooruit maakt in zijn oeuvre, is dat die ambachtelijkheid gevarieerder uitpakt en steeds minder hommage aan de traditie is en steeds meer een dranghek lijkt dat steeds pittiger emoties in het gareel moet zien te houden.' - Elsevier
'Geen lezer kan ontkennen dat Jean Pierre Rawie het vak beheerst. In De tijd vliegt, maar de dagen gaan te traag staat werk zoals we dat van hem kennen, welgevormd en elegant, maar nog meer dan voorheen gaat het over het onvermijdelijk verglijden van de tijd.' - Vrij Nederland
'Hier is Rawie niet enkel charmant en dandyesk, maar ook aangrijpend.' - De Standaard
'De perfectie waarmee hij zijn regels op maat snijdt, met nergens een lus of een knoopje of een rijm dat knelt, dwingt bewondering af.' - Trouw
Jean Pierre Rawie (Scheveningen, 1951) is een van de meest geliefde dichters van Nederland. Zijn bundel Onmogelijk geluk behoort tot de succesvolste dichtbundels aller tijden. Rawie ontving in 2008 de Charlotte Köhler-prijs voor zijn gehele oeuvre. In 2012 publiceerde Rawie zijn bundel De tijd vliegt, maar de dagen gaan te traag, die met afstand de bestverkochte dichtbundel van het jaar werd. In 2013 verscheen zijn prozawerk Vroeger was alles beter, behalve de tandarts, in 2015 gevolgd door Mijn ouders hadden één kind en een dochter.
Over De tijd vliegt, maar de dagen gaan te traag:
'Rawies eerste bundel in dertien jaar ontroert. (...) Zijn ambachtelijke vaardigheid staat in De tijd vliegt buiten kijf, daar gaat het niet om. Maar wat de bundel weer een stap vooruit maakt in zijn oeuvre, is dat die ambachtelijkheid gevarieerder uitpakt en steeds minder hommage aan de traditie is en steeds meer een dranghek lijkt dat steeds pittiger emoties in het gareel moet zien te houden.' - Elsevier
'Geen lezer kan ontkennen dat Jean Pierre Rawie het vak beheerst. In De tijd vliegt, maar de dagen gaan te traag staat werk zoals we dat van hem kennen, welgevormd en elegant, maar nog meer dan voorheen gaat het over het onvermijdelijk verglijden van de tijd.' - Vrij Nederland
'Hier is Rawie niet enkel charmant en dandyesk, maar ook aangrijpend.' - De Standaard
'De perfectie waarmee hij zijn regels op maat snijdt, met nergens een lus of een knoopje of een rijm dat knelt, dwingt bewondering af.' - Trouw
