In Harde liefde schrijft Bas Heijne de kroniek van de roerige jaren waarin Nederland op zoek ging naar zichzelf. De wonderbaarlijke opkomst en neergang van Rita Verdonk en Geert Wilders, de heibel over het Nationaal Historisch Museum, de onmacht van de bestuurlijke elite of de boosheid van de burger _ steeds weer weet Heijne in een heldere, messcherpe stijl het rumoer in een groter verband te plaatsen.
‘Dat er pas sprake is van een gemeenschap wanneer alles gemeenschappelijk is _ dat is het grote Hollandse misverstand.’