Wie Jan Siebelinks verhalende oeuvre van de afgelopen jaren overziet, wordt getroffen door de bijzondere, persoonlijke toon en zijn zeer eigen visie op heden en verleden. Siebelink is een sensitivist die zich verwondert over alles wat hij ziet. De tien verhalen van Hartje zomer behoren tot Siebelinks beste proza. Ze gaan over vriendschap en liefde, dood en angst, geluk en illusie. Jeugdherinneringen staan centraal: daarbij gaat het niet alleen om het verlies van het paradijselijke bestaan, maar evenzeer om de verovering van een nieuw levensperspectief.
