In deze bundel hoor je niet alleen de hartslagen van een mus, je hoort de hartslagen van verdriet, eenzaamheid, liefde, verlangen en de tranen van mensen die in hun eigen spiegel kijken. De gedichten in deze bundel zijn verfrissend, origineel, wonderbaarlijk en hebben verrassende invalshoeken. Ali Serik schrijft over de dagelijkse dingen die hem raken en meeslepen naar waar pijn en hartstocht elkaar omarmen. De lezer van 'Hartslagen van de mus' staat ineens in Aleppo, vervolgens plotseling tegenover een nomade ergens in de steppen, dan weer staat hij in zijn eigen tuin. Hij bezoekt met de dichter de bronnen, waar mensen iets achterlieten of vernielden.