Een vermoorde Antwerpse baron, een hardhandige scheikundeleraar,
de stem van God en de gestalten van schrijvers als Gust
Gils, Ivo Michiels en Leo Geerts.
In de straten van Brussel weerklinkt het rumoer van een massabetoging
die gericht is tegen de installatie van Amerikaanse kernwapens,
aan de keukentafel wordt een potloodtekening van een
uil gemaakt en het televisiejournaal wijdt een item aan de
plechtigheid waar het standbeeld van ex-premier Wilfried Martens
onthuld wordt.
En dan is er ook nog de spectaculaire choreografie die bij valavond
wordt opgevoerd door een zwerm kauwen.
Tijd en het verstrijken van de tijd, als een ongrijpbare maar onontkoombare
notie. In mooie composities komen kleine verhalen
over onder meer familie en afkomst, sterfelijkheid en de dood
tot stand die in een groter verband passen. Vaak associatief,
soms ogenschijnlijk zonder enige aanleiding, maar altijd treffend
en haast betoverend van eenvoud. Hier klinkt verhalenverteller Leo Pleysier in al zijn diepte en veelkantigheid.
de stem van God en de gestalten van schrijvers als Gust
Gils, Ivo Michiels en Leo Geerts.
In de straten van Brussel weerklinkt het rumoer van een massabetoging
die gericht is tegen de installatie van Amerikaanse kernwapens,
aan de keukentafel wordt een potloodtekening van een
uil gemaakt en het televisiejournaal wijdt een item aan de
plechtigheid waar het standbeeld van ex-premier Wilfried Martens
onthuld wordt.
En dan is er ook nog de spectaculaire choreografie die bij valavond
wordt opgevoerd door een zwerm kauwen.
Tijd en het verstrijken van de tijd, als een ongrijpbare maar onontkoombare
notie. In mooie composities komen kleine verhalen
over onder meer familie en afkomst, sterfelijkheid en de dood
tot stand die in een groter verband passen. Vaak associatief,
soms ogenschijnlijk zonder enige aanleiding, maar altijd treffend
en haast betoverend van eenvoud. Hier klinkt verhalenverteller Leo Pleysier in al zijn diepte en veelkantigheid.
