Brusselmans columns geven een prachtig vertekend beeld van zijn werkelijkheid en hoe hij die ziet in zijn ongebreidelde fantasie. Soms regent het, maar vaak niet. De schrijver ontmoet mensen en concentreert zich op dingen, zoals autos, kerken, neuzen, violen, kleren, barkrukken en rivieren. Hij houdt zich bezig met ontwikkelingen, concepten, ideeën, gedachten, cultuur, uitwassen, beperkingen of absolute stilstand. Zijn themas worden op de van hem bekende manieren vernieuwd of opnieuw uitgevonden. Er zijn de angst, de liefde, de dood, het verlangen, de eerbied en de afkeer van het leven zelf. De ikpersonages, maar ook de anderen, zijn op zoek, en het valt voor dat ze niets vinden, wat misschien toch hun oorspronkelijke bedoeling was. Mannen ontmoeten meisjes en vrouwen en omgekeerd, en hun wereldbeelden krijgen daarbij knauwen en littekens.
Verschillende van deze columns, zoals Kind, Als je van me weggaat en Zegeningen, zijn ware klassiekers geworden.
Heilige schrik is een overzicht van de talloze letterkundige talenten van het fenomeen Herman Brusselmans.
De pers over Ik ben rijk en beroemd en ik heb nekpijn:
Je zal ongeveer vier keer per uur hardop lachen, even zo vaak grinniken, glimlachen en met luide stem voordragen aan een toevallige aanwezige.
daniëlle serdijn, het parool
De pers over De droogte:
Een onweerstaanbaar geestige en spannende roman.
thomas van den bergh, elsevier
Wie hier niet voor valt is gek. Lang leve Brusselmans.
kees t hart, leeuwarder courant