'Onze enige hel is de gedachte aan jullie verdriet.' Op het moment dat avonturiers Peter Teggelaar en Marc Gilsing in de zomer van 1993 beseffen dat ze zullen sterven op een desolate plek in de Sahara, richten ze zich in hun dagboek met hartverscheurende afscheidsbrieven tot familie en vrienden. Het dagboek dat wordt aangetroffen naast de lichamen wordt een troostrijk houvast voor de nabestaanden, onder wie Eddy van der Ley. Aan de hand van het dagboek publiceert Van der Ley over de fatale woestijnreis.
'Angst voelen we niet. We zijn als grote jongens de uitdaging aangegaan, we zullen als grote jongens ons verlies ondergaan.' – uit het dagboek van Marc Gilsing en Peter Teggelaar
