Het had aardedonker moeten worden. Er had een gure storm moeten woeden. Tegelijk met het rinkelen van de telefoon had ik ineen moeten krimpen bij een verblindende bliksemschicht met direct erna een krakende donderslag. In plaats daarvan schijnt de zon uitbundig als voorbode van een zomer die de mooiste van de eeuw moet worden, alhoewel het voorjaar nog maar nauwelijks is begonnen. Misschien is het mijn verwarde geest, die het aan de natuur wijdt dat ik onmogelijk de draagwijdte van die onheilstijding kan beseffen. Sophie, een ongeluk?
Op een zonnige dag in maart wordt de ergste nachtmerrie voor een moeder gruwelijke waarheid. Emma Kortelings dochter Sophie belandt na een zwaar verkeersongeluk in een diepe coma. In Emma groeit een allesverzengende haat, die haar immens verdriet luidkeels overstemt. Een helse drang naar totale vernietiging van de man die haar leven verwoest. Intussen strijdt Sophie, zonder dat iemand het merkt, voor haar leven. Of voor haar dood?
