Schuld en boete in het hoge noorden
Er doen geruchten de ronde over geheimzinnige verdwijningen in Lapland. De Finse geheime dienst stuurt rechercheur Jyllänketo eropaf. Hij ontdekt dat enkele oude mijnschachten bij een boerderij worden gebruikt als champignonkwekerij. Mensen wie een lesje moet worden geleerd, moeten er diep onder de grond werken tot ze berouw tonen. Eerder mogen ze niet terug de maatschappij in. Of het nu gaat om onhandelbare jongeren of om topfiguren uit het zakenleven, een langdurig verblijf tussen de champignons in de mijn zal ze leren.
Jyllänketo vindt het een prima systeem, criminelen krijgen vandaag de dag immers niet de straffen die ze verdienen. Hij wil zijn steentje bijdragen en gaat voortvarend op zoek naar gegadigden - onder wie een club motorrijders.
'Paasilinna is een ongeëvenaard geestig verteller.' - NRC Handelsblad
'Liefhebbers van Paasilinna weten wat ze mogen verwachten: een flinke scheut sarcasme en surrealisme, veel vertelplezier, doorleefde maatschappijkritiek en sympathie voor de underdog.' - De Standaard
De Zweedse afdeling van de Helse eendjes stelde teleurgesteld vast dat ze niet met bussen zouden worden vervoerd maar met een vrachtwagen, als vee dat naar het slachthuis wordt getransporteerd. Maar toen de achterkleppen werden geopend en ze werden aangespoord in te stappen, varsågod, klaarden de gezichten weer op. In de wagen troffen ze worst en bier aan, en toen ook de tv nog werd aangezet en er gewelddadige video's werden getoond, kwam de stemming er goed in. Nu was het tijd de wilderniswandelaars te belonen voor hun doorzettingsvermogen: over een uur of twee zou de vrachtwagen de parkeerplaats van het hotel in Pello opdraaien, waar de helden zich op vijfsterrenniveau zouden mogen vermaken. Tot het zover was moesten ze genoegen nemen met bier, worst en video's.
'Ik denk dat dat wel zal lukken,' zei de leider van de Helse eendjes. Kasurinen sprong het laadgedeelte uit en sloeg samen met Jyllänketo de deuren dicht. Vervolgens stapten ze de cabine in en gingen op weg naar Lapland.
'Een schrijver als Paasilinna kent in de Scandinavische letteren, en ook buiten het hoge noorden, zijn gelijke niet.' - NRC Handelsblad
Er doen geruchten de ronde over geheimzinnige verdwijningen in Lapland. De Finse geheime dienst stuurt rechercheur Jyllänketo eropaf. Hij ontdekt dat enkele oude mijnschachten bij een boerderij worden gebruikt als champignonkwekerij. Mensen wie een lesje moet worden geleerd, moeten er diep onder de grond werken tot ze berouw tonen. Eerder mogen ze niet terug de maatschappij in. Of het nu gaat om onhandelbare jongeren of om topfiguren uit het zakenleven, een langdurig verblijf tussen de champignons in de mijn zal ze leren.
Jyllänketo vindt het een prima systeem, criminelen krijgen vandaag de dag immers niet de straffen die ze verdienen. Hij wil zijn steentje bijdragen en gaat voortvarend op zoek naar gegadigden - onder wie een club motorrijders.
'Paasilinna is een ongeëvenaard geestig verteller.' - NRC Handelsblad
'Liefhebbers van Paasilinna weten wat ze mogen verwachten: een flinke scheut sarcasme en surrealisme, veel vertelplezier, doorleefde maatschappijkritiek en sympathie voor de underdog.' - De Standaard
De Zweedse afdeling van de Helse eendjes stelde teleurgesteld vast dat ze niet met bussen zouden worden vervoerd maar met een vrachtwagen, als vee dat naar het slachthuis wordt getransporteerd. Maar toen de achterkleppen werden geopend en ze werden aangespoord in te stappen, varsågod, klaarden de gezichten weer op. In de wagen troffen ze worst en bier aan, en toen ook de tv nog werd aangezet en er gewelddadige video's werden getoond, kwam de stemming er goed in. Nu was het tijd de wilderniswandelaars te belonen voor hun doorzettingsvermogen: over een uur of twee zou de vrachtwagen de parkeerplaats van het hotel in Pello opdraaien, waar de helden zich op vijfsterrenniveau zouden mogen vermaken. Tot het zover was moesten ze genoegen nemen met bier, worst en video's.
'Ik denk dat dat wel zal lukken,' zei de leider van de Helse eendjes. Kasurinen sprong het laadgedeelte uit en sloeg samen met Jyllänketo de deuren dicht. Vervolgens stapten ze de cabine in en gingen op weg naar Lapland.
'Een schrijver als Paasilinna kent in de Scandinavische letteren, en ook buiten het hoge noorden, zijn gelijke niet.' - NRC Handelsblad
