In de herfst van 2010 was schrijver Thomas Verbogt Artist in Residence in het Nijmeegse Besiendershuis. Tussen de eerste dag van de oktoberkermis van 2010 en de eerste sneeuw van dat jaar zocht hij naar het Nijmegen uit zijn jeugdjaren. Hij liep door herinneringen aan de stad waar hij lang geleden zo vaak met zijn vader wandelde en kwam als het ware weer thuis in zijn geboortestad, die hij eind jaren zeventig had verlaten. In Herfst in het oosten verzamelt hij een aantal van die herinneringen. Het is een collage van mijmeringen, verhalen en momentopnames.
In 1979 verruilde Verbogt Nijmegen voor Arnhem, nauwelijks twintig kilometer verder, maar toch een
andere wereld, waar hij zich overigens snel thuisvoelde. Hij bleef er zestien jaar wonen. Ook over die
Arnhemse jaren schrijft hij in dit boek. In Herfst in het oosten put Thomas Verbogt zowel uit
zijn herinneringen van lang geleden als uit die van gisteren. Leidmotief daarbij is de vraag wat het betekent om je ergens thuis te voelen.
In 1981 debuteerde Thomas Verbogt (1952) met de verhalenbundel De feestavond. Sindsdien schreef hij vele romans, korte verhalen en toneelstukken. Verbogt woont en werkt tegenwoordig in Amsterdam. Toch onderhoudt hij, op afstand, een band met zijn geboortestreek door middel van een dagelijkse column in De Gelderlander.
In 1979 verruilde Verbogt Nijmegen voor Arnhem, nauwelijks twintig kilometer verder, maar toch een
andere wereld, waar hij zich overigens snel thuisvoelde. Hij bleef er zestien jaar wonen. Ook over die
Arnhemse jaren schrijft hij in dit boek. In Herfst in het oosten put Thomas Verbogt zowel uit
zijn herinneringen van lang geleden als uit die van gisteren. Leidmotief daarbij is de vraag wat het betekent om je ergens thuis te voelen.
In 1981 debuteerde Thomas Verbogt (1952) met de verhalenbundel De feestavond. Sindsdien schreef hij vele romans, korte verhalen en toneelstukken. Verbogt woont en werkt tegenwoordig in Amsterdam. Toch onderhoudt hij, op afstand, een band met zijn geboortestreek door middel van een dagelijkse column in De Gelderlander.