Laurence Vielle, in 1968 geboren te Brussel, moet je vooral zien en horen lezen. 'Wat ik schrijf is spreekmateriaal, klankmateriaal. Ik lees graag hardop wat geschreven is,' zegt ze. Een lezing door Laurence Vielle is dan ook altijd een feest. Al meer dan tien jaar treedt ze op met de avondvullende vertoning Paroles en stock! (Woorden op voorraad), doorgaans in samenspel met muzikanten. De voorraad woorden wordt groter of kleiner, vernieuwd of herhaald. Tijdens de lezing pikt Vielle hier en daar een tekst uit een stapel, waardoor een steeds wisselende voorstelling ontstaat, waarin ook marge is voor het toeval, zodat een tekst in de loop van de tijd anders gaat klinken.
Laurence Vielle volgde een toneelopleiding aan het Koninklijk Conservatorium te Brussel. Zij speelde in stukken van onder meer Henry Bauchau en Valère Novarina, regisseerde er andere, maakte een aantal bewerkingen en schreef zelf toneelteksten. Zij speelde eveneens in diverse films, zoals Flux et reflux (Eb en vloed) van Ursula Meier, waarvoor zij in 1999 op het festival van Clermont met de prijs voor de beste vrouwelijke vertolking werd bekroond.
Laurence Vielle noemt zichzelf een 'sprokkelaarster' - 'er zijn sprokkelaars van groenten, van knopen, van postkaarten, van schroot, van eindjes touw. Ik sprokkel woorden, de woorden van anderen, van mij en de ritmen van de wereld. Daarna schrijf ik, en ik zeg graag die woorden.' Eind 2006 werd Vielle door het Maison de la Poésie te Parijs uitgenodigd om een programma met haar gesprokkelde woorden samen te stellen: "Récréation du monde" ("Herschepping van de wereld").
Haar vertaler, de dichter Jan H. Mysjkin, volgt en vertaalt haar al meer dan tien jaar. In 2012 ontving hij de prestigieuze Elly Jaffé Prijs, een oeuvreprijs die hem meer in het bijzonder werd toegekend voor de eerste integrale vertaling in het Nederlands van De graaf van Montecristo, het hoofdwerk van Alexandre Dumas.
Laurence Vielle volgde een toneelopleiding aan het Koninklijk Conservatorium te Brussel. Zij speelde in stukken van onder meer Henry Bauchau en Valère Novarina, regisseerde er andere, maakte een aantal bewerkingen en schreef zelf toneelteksten. Zij speelde eveneens in diverse films, zoals Flux et reflux (Eb en vloed) van Ursula Meier, waarvoor zij in 1999 op het festival van Clermont met de prijs voor de beste vrouwelijke vertolking werd bekroond.
Laurence Vielle noemt zichzelf een 'sprokkelaarster' - 'er zijn sprokkelaars van groenten, van knopen, van postkaarten, van schroot, van eindjes touw. Ik sprokkel woorden, de woorden van anderen, van mij en de ritmen van de wereld. Daarna schrijf ik, en ik zeg graag die woorden.' Eind 2006 werd Vielle door het Maison de la Poésie te Parijs uitgenodigd om een programma met haar gesprokkelde woorden samen te stellen: "Récréation du monde" ("Herschepping van de wereld").
Haar vertaler, de dichter Jan H. Mysjkin, volgt en vertaalt haar al meer dan tien jaar. In 2012 ontving hij de prestigieuze Elly Jaffé Prijs, een oeuvreprijs die hem meer in het bijzonder werd toegekend voor de eerste integrale vertaling in het Nederlands van De graaf van Montecristo, het hoofdwerk van Alexandre Dumas.
