Ik ging vroeg uit, blafte zo luid als ik kon om de zon wakker te maken, en eindelijk verwaardigde die grote oranje bal het zich om zijn neus boven de heuvels uit te steken.
‘Opstaan, luilak!’ schreeuwde ik naar hem. Beetje bij beetje strekte de zon haar stralen uit en het platteland lichtte op met duizend kleuren. Dat was mooi, echt waar!
Toen alles verlicht was, leidde ik de vakantie in met een wilde renpartij.
KLABAM! De torpedo van het veld is terug!!!
In de lente moet je een hond niet binnenhouden. Daarom gaat Gurty naar buiten, en zo begint de mooiste dag van haar leven. Sinds gisteren.
