'Die maskers zijn Jodensterren', zei mijn oude vriend me. Sinds corona heb ik harde confrontaties binnen mijn eigen kring.
Ik voerde lange gesprekken met mensen die ik wanies noem, want mijn realistische argumenten lopen bij de waandenkers als water door een zeef. 'Jij was toch altijd die kritische provo? Hé man, word wakker!'
Huilen en lachen moest ik toen ik op de site van QAnon las dat ik zélf een van die boosaardige illuminaten ben.
Terwijl ik in Duitsland achter de computer zit, word ik opgebeld door iemand die ontdekt heeft dat ik me tegen de nepplotten keer, Thierry Baudet. Hij zit gevangen in een wereld die door de illuminaten wordt voorgespiegeld. Ik voel een onverwachte mengeling van meelij en afschuw. We raken in een discussie waarvan dit essay de ontrafeling is.
Alleen respect voor de objectieve waarheid kan ons redden.