Het veelgeprezen meesterwerk van een jong Duits talent
Jules, zijn zus Liz en zijn broer Marty zijn totaal verschillend, maar alle drie zijn ze getekend door een tragische gebeurtenis in hun jeugd: na hun beschermde kinderjaren verloren ze bij een ongeluk hun ouders. Ze belanden op hetzelfde internaat, maar gaan alle drie hun eigen weg; uiteindelijk vervreemden ze van elkaar en verliezen ze elkaar uit het oog. Vooral de eens zo zelfbewuste Jules trekt zich steeds meer in zijn eigen wereld terug. Alleen met de mysterieuze Alva kan hij vriendschap sluiten, maar pas jaren later zal hij begrijpen wat ze voor hem betekent – en wat ze altijd voor hem heeft verzwegen.
Als ze volwassen zijn verschijnt Alva weer in zijn leven. Even ziet het ernaar uit dat ze de verloren jaren kunnen goedmaken, maar dan worden ze door het verleden ingehaald.
Een ontroerende, prachtige roman over het verwerken van verlies en eenzaamheid, en over de vraag wat onveranderlijk is in de mens. En bovenal een grootse liefdesgeschiedenis.
De pers over Het einde van de eenzaamheid
‘Het verhaal dat Wells vertelt is wonderschoon, sprookjesachtig bijna.’ Frankfurter Allgemeine Zeitung
‘De beste John Irving-roman die niet door John Irving geschreven is. Wells construeert uitermate zorgvuldig zijn drie decennia omspannende familiekroniek, hij schept geloofwaardige personages met psychologisch fascinerende liefdesgeschiedenissen en onvergetelijke beelden. Wells heeft een dijk van een roman geschreven.’ Der Tagesspiegel
‘Hij is amper de dertig gepasseerd, maar Benedict Wells schrijft als een oude meester, wijs en vol medeleven met zijn personages.’ Literaturspiegel
‘Een boek dat je kippenvel bezorgt.’ Freies Wort
Jules, zijn zus Liz en zijn broer Marty zijn totaal verschillend, maar alle drie zijn ze getekend door een tragische gebeurtenis in hun jeugd: na hun beschermde kinderjaren verloren ze bij een ongeluk hun ouders. Ze belanden op hetzelfde internaat, maar gaan alle drie hun eigen weg; uiteindelijk vervreemden ze van elkaar en verliezen ze elkaar uit het oog. Vooral de eens zo zelfbewuste Jules trekt zich steeds meer in zijn eigen wereld terug. Alleen met de mysterieuze Alva kan hij vriendschap sluiten, maar pas jaren later zal hij begrijpen wat ze voor hem betekent – en wat ze altijd voor hem heeft verzwegen.
Als ze volwassen zijn verschijnt Alva weer in zijn leven. Even ziet het ernaar uit dat ze de verloren jaren kunnen goedmaken, maar dan worden ze door het verleden ingehaald.
Een ontroerende, prachtige roman over het verwerken van verlies en eenzaamheid, en over de vraag wat onveranderlijk is in de mens. En bovenal een grootse liefdesgeschiedenis.
De pers over Het einde van de eenzaamheid
‘Het verhaal dat Wells vertelt is wonderschoon, sprookjesachtig bijna.’ Frankfurter Allgemeine Zeitung
‘De beste John Irving-roman die niet door John Irving geschreven is. Wells construeert uitermate zorgvuldig zijn drie decennia omspannende familiekroniek, hij schept geloofwaardige personages met psychologisch fascinerende liefdesgeschiedenissen en onvergetelijke beelden. Wells heeft een dijk van een roman geschreven.’ Der Tagesspiegel
‘Hij is amper de dertig gepasseerd, maar Benedict Wells schrijft als een oude meester, wijs en vol medeleven met zijn personages.’ Literaturspiegel
‘Een boek dat je kippenvel bezorgt.’ Freies Wort
