In ‘Het einde van de hel’ pleit theoloog Reinier Sonneveld voor een tijdelijke, open hel. Hij tart de overtuiging dat er niets na de dood is en beroept zich daarbij op recente wetenschappelijke inzichten over bijna-doodervaringen. Daarnaast keert hij zich tegen de leer van een eeuwige hel. Hij laat dit idee steunen op oude christelijke bronnen. Hiermee maakt hij ruimte voor een toekomst waarin iedereen uiteindelijk zal voortleven en biedt soelaas aan diegenen die door de leer van de eeuwige hel zijn beschadigd.
