Het fenomeen Máxima
De vrouw, de icoon, de koningin in spe
Máxima mag je gerust een fenomeen noemen. Vrijwel niemand in Nederland wist in het voorjaar van 1999 van haar bestaan af. Maar toen bekend werd dat zij de nieuwe vriendin van prins Willem-Alexander was, had binnen een half jaar bijna iedereen een mening over haar gevormd. Die was meestal een beetje ongunstig en vooral gebaseerd op de rol van haar vader onder de Argentijnse junta. De antistemming sloeg als bij toverslag om na Máxima's eerste publieke toespraak bij de bekendmaking van haar verloving met Willem-Alexander in het voorjaar van 2001. Ze was niet alleen mooi, ze was ook innemend, charmant en gevat en ze zei verstandige dingen. Ze nam afstand van de periode van de Argentijnse dictatuur, zonder haar liefde voor haar vader te verloochenen.
Binnen de kortste keren slaagde Máxima er in het populairste lid van de koninklijke familie te worden. Ze werd gezien als een aanwinst voor de monarchie. Zij gaf het wat suffe en stijve Nederlandse koningshuis schwung en flair. Maar waar is de populariteit van de prinses nu op gebaseerd? Kennen de mensen die haar zo massaal geweldig vinden haar eigenlijk wel? Weten ze wel wat ze doet, wat ze denkt, wat ze wil, waar ze zich mee bezighoudt, waarom ze een de dubbele nationaliteit heeft en dat gen probleem vindt.
Dit boek probeert een antwoord te geven op de meest voor de hand liggende vragen over prinses Máxima die de meeste mensen vergeten te stellen.
Piet Lekkerkerk (Rockanje, 1965) is eindredacteur van Vorsten Royale.
Hij publiceerde Paleis Noordeinde (1991), Koninginnedag met Beatrix (1997) en voerde mede de redactie van de Winkler Prins Encyclopedie van het Koninklijk Huis (2005) en schreef samen met Han van Bree De Oranjes, een Rijksmuseum-Dossier (2006).