Een vroegere politie-informant wordt in een psychiatrische inrichting letterlijk van het voetbalveld geplukt door een commissaris en een non om uit te vinden wat er gebeurt met jonge meisjes die uit een katholieke kostschool verdwijnen. In zijn sportplunje en zonder een cent wordt hij middenin Barcelona uit de politieauto gezet om zijn naspeuringen te beginnen. Een douche is de liefste wens van de ik-figuur, maar hij zal daar niet aan toekomen voor hij enkele dagen later (opdracht voltooid) weer afgeleverd wordt in de inrichting. Persiflage op het genre speurdersroman die meer is dan dat alleen door de scherp-ironische ontmaskering van de Spaanse samenleving als een door en door verouderd en verrot systeem. Slechts de gekken gedragen zich in wezen normaal achter hun grillige façade
