Na de Romeinse lusthof komen René en Albert op een nieuw idee om de Galliërs het leven zuur te maken, ditmaal met een waardeloos bewijs van eigendom. De auteurs stellen hiermee eeuwige waarden aan de orde en blijven voortbouwen aan de legende van Asterix. De karakters hebben universele trekjes. Zij zijn net als wij, alleen veel, veel beter. Ook al laat hun schoonheid te wensen over, zijn het toch onbereikbare legenden. Wat heeft het voor zin een bewijs van eigendom af te geven voor een dorp dat niet eens een aam heeft? Aangezien Caesar de door toverdrank gesterkte Galliërs niet op het slagveld kan verslaan, schijnt hij zich in een symbolische oorlog te hebben gestort die erop is gericht het dorp van Asterix, ten minste op het administratieve vlak, bij het Romeinse Rijk in te lijven.
