'Een man, een vrouw, onbeantwoorde liefde, en een verzwegen verleden.'
'Bloedmooi en onvergetelijk, en na meer dan zestig jaar eindelijk vertaald.'
In de nadagen van haar relatie met Giovanni ontvangt Silvia een dringend bericht: ze moet zo snel mogelijk terugkeren naar haar geboortedorp. Ze vraagt Giovanni haar te vergezellen naar de familie die ze al jaren niet gezien heeft. Omdat Giovanni hoopt dat hun relatie daardoor weer zal opbloeien, accepteert hij meteen. Samen reizen ze naar het Italiaanse platteland, naar het dorp waar Silvia opgroeide, en naar haar moeder en stiefvader, die ze ooit, om voor Giovanni onbekende redenen, ontvlucht is. Daar aangekomen is niets wat het lijkt, en komt de liefde tussen beiden nog meer onder druk te staan. Maar beetje bij beetje lijkt Giovanni Silvia's verleden te doorgronden.
Vanuit wisselend perspectief (Pavese en Garufi schreven om en om een hoofdstuk, met respectievelijk Giovanni en Silvia als verteller) wordt de liefdesgeschiedenis - en het drama - blootgelegd tussen twee mensen die lijden onder een onderdrukt, verborgen verleden.
'Het grote vuur' is niet alleen een prachtige schets van een broze relatie, het is ook een zeer persoonlijk verhaal, dat symbool staat voor hoe mensen bepaald worden door hun afkomst en omgeving, en dat toont hoe teder en wreed liefde kan zijn.
Cesare Pavese (1908-1950) wordt beschouwd als een van de grootste Italiaanse auteurs van de twintigste eeuw. Hij schreef romans, poëzie, verhalen, essays en een dagboek ('Leven als ambacht'), waarin hij zijn streven en falen in de liefde genadeloos becommentarieerde, en waarin hij zijn zelfmoord 'literair aankondigde'. 'Het grote vuur' is de enige roman van zijn hand die tot nu toe onvertaald is gebleven in het Nederlands.
Bianca Garufi (1918-2006) schreef poëzie en romans. Ze vertaalde onder andere boeken van Claude Lévi-Strauss en Simone de Beauvoir, en werkte als psychoanalytica. Tussen 1945 en 1958 was ze in dienst bij de Italiaanse uitgeverij Einaudi, waar ze Pavese ontmoette en samen met hem aan 'Het grote vuur' werkte. Later zou zij zelf een vervolg erop schrijven: 'Il fossile' (1962).
'Bloedmooi en onvergetelijk, en na meer dan zestig jaar eindelijk vertaald.'
In de nadagen van haar relatie met Giovanni ontvangt Silvia een dringend bericht: ze moet zo snel mogelijk terugkeren naar haar geboortedorp. Ze vraagt Giovanni haar te vergezellen naar de familie die ze al jaren niet gezien heeft. Omdat Giovanni hoopt dat hun relatie daardoor weer zal opbloeien, accepteert hij meteen. Samen reizen ze naar het Italiaanse platteland, naar het dorp waar Silvia opgroeide, en naar haar moeder en stiefvader, die ze ooit, om voor Giovanni onbekende redenen, ontvlucht is. Daar aangekomen is niets wat het lijkt, en komt de liefde tussen beiden nog meer onder druk te staan. Maar beetje bij beetje lijkt Giovanni Silvia's verleden te doorgronden.
Vanuit wisselend perspectief (Pavese en Garufi schreven om en om een hoofdstuk, met respectievelijk Giovanni en Silvia als verteller) wordt de liefdesgeschiedenis - en het drama - blootgelegd tussen twee mensen die lijden onder een onderdrukt, verborgen verleden.
'Het grote vuur' is niet alleen een prachtige schets van een broze relatie, het is ook een zeer persoonlijk verhaal, dat symbool staat voor hoe mensen bepaald worden door hun afkomst en omgeving, en dat toont hoe teder en wreed liefde kan zijn.
Cesare Pavese (1908-1950) wordt beschouwd als een van de grootste Italiaanse auteurs van de twintigste eeuw. Hij schreef romans, poëzie, verhalen, essays en een dagboek ('Leven als ambacht'), waarin hij zijn streven en falen in de liefde genadeloos becommentarieerde, en waarin hij zijn zelfmoord 'literair aankondigde'. 'Het grote vuur' is de enige roman van zijn hand die tot nu toe onvertaald is gebleven in het Nederlands.
Bianca Garufi (1918-2006) schreef poëzie en romans. Ze vertaalde onder andere boeken van Claude Lévi-Strauss en Simone de Beauvoir, en werkte als psychoanalytica. Tussen 1945 en 1958 was ze in dienst bij de Italiaanse uitgeverij Einaudi, waar ze Pavese ontmoette en samen met hem aan 'Het grote vuur' werkte. Later zou zij zelf een vervolg erop schrijven: 'Il fossile' (1962).
