In een bevroren, post-nucleair landschap begint een anonieme verteller een hallucinerende zoektocht naar een vreemd en ongrijpbaar ‘ijsmeisje’, zo broos als glas, met lang wit haar. Hij steekt bevroren zeeën en vorstige vlaktes over en baant zijn weg door verwoeste steden, alles om haar te bevrijden uit de greep van een tiran genaamd ‘de wachter’ voordat het ijs om hen heen dichtslibt.
Het ijs werd in 1967 uitgeroepen tot de beste sciencefictionroman van het jaar en betekende de doorbraak van Anna Kavan, die een jaar later overleed.
