In dit boek heeft Octavio Paz -Nobelprijs 1990 en ongetwijfeld de grootste Mexicaanse dichter van deze eeuw - zich gebogen over historie en toekomst van zijn land. Vanuit een poëtische optiek probeert hij de identiteit van het raadsel Mexico te ontdekken, een land dat, meer dan welk Latijnsamerikaans land ook, beheerst wordt door een atmosfeer waarin leven en dood een mythische eenheid vormen. Paz schrijft in dit boek over het Aztekenverleden en over de koloniale periode, maar vooral over wat de mentaliteit en geest van Mexico in onze eeuw bepaalde: de revolutie, die voorafging aan de Russische, een revolutie die overwon en faalde, tot en met het bloedige neerslaan van de studentenrevolte tijdens de Olympische Spelen in 1968.
Toen Paz in 1914 geboren werd, woedde de revolutie nog volop. De jonge Paz zag haar verlopen tot fraseologie. Het is een van die thema's die Paz hier fascinerend uitwerkt. Hij maakt scherp onderscheid tussen de vroegere sociale revoluties, die voortkwamen uit een revolutionaire ontwikkeling, en de revoluties van vandaag, die voortkomen uit sociale en politieke stagnatie. Tégen de ballast van het verleden, de cultuur en de mythe van het volk, voert Paz een pleidooi tot heroriëntatie op wat vandaag gerealiseerd kan worden.
Toen Paz in 1914 geboren werd, woedde de revolutie nog volop. De jonge Paz zag haar verlopen tot fraseologie. Het is een van die thema's die Paz hier fascinerend uitwerkt. Hij maakt scherp onderscheid tussen de vroegere sociale revoluties, die voortkwamen uit een revolutionaire ontwikkeling, en de revoluties van vandaag, die voortkomen uit sociale en politieke stagnatie. Tégen de ballast van het verleden, de cultuur en de mythe van het volk, voert Paz een pleidooi tot heroriëntatie op wat vandaag gerealiseerd kan worden.
