Laos stond vroeger bekend als 'het koninkrijk van de miljoen olifanten.' Zoveel olifanten zijn er allang niet meer en ook de monarchie is een relict van het verleden. Sinds de onafhankelijkheid in 1954 is Laos goeddeels ontoegankelijk geweest voor buitenlanders, eerst door de Vietnamoorlog, daarna doordat de communistische machthebbers de grenzen sloten. Sinds het begin van deze eeuw stelt het land zich open voor reizigers, maar in vergelijking met het massatoerisme in de buurlanden blijft Laos een paradijs voor de fijnproevers.
Roel Thijssen reisde door grote delen van Laos, op zoek naar inspiratie voor zijn reeks Indochinese spionageromans. Hij raakte in de ban van de schoonheid en de relatieve ongereptheid van het land, maar ook van de complexe geschiedenis. In een mix van reportage en recensie ordent Roel Thijssen zijn indrukken als reiziger en lezer. Het Land onder de Witte Parasol biedt dan ook niet alleen tips voor de geïnteresseerde toerist maar ook een beeld van Laos in de westerse literatuur.
Roel Thijssen reisde door grote delen van Laos, op zoek naar inspiratie voor zijn reeks Indochinese spionageromans. Hij raakte in de ban van de schoonheid en de relatieve ongereptheid van het land, maar ook van de complexe geschiedenis. In een mix van reportage en recensie ordent Roel Thijssen zijn indrukken als reiziger en lezer. Het Land onder de Witte Parasol biedt dan ook niet alleen tips voor de geïnteresseerde toerist maar ook een beeld van Laos in de westerse literatuur.
