Het bittere en soms tragikomische levensverhaal van een overlever
Hij vroeg aan de Duitse bewaker: ?Schiet mij toch dood?. Maar Albert Tytgadt, dwangarbeider in het concentratiekamp van Blechhammer, moest niet denken dat hij zijn eigen dood kon kiezen. De bewaker gaf hem een klap voor zijn hoofd met zijn eigen Schaufel en Albert viel in een coma. Uiteindelijk was dat zijn redding. Hij overleefde vier gevangenissen en twee concentratiekampen. Maar na de oorlog bleven de herinne?ringen aan die 582 dagen in Duitse gevangenschap door zijn hoofd spoken. Hij raakte er niet van verlost. En er wilde haast niemand naar zijn verhalen luisteren.
Tot Albert Tytgadt op de Antwerpse boekenbeurs van 2008 Louis Van Dievel aansprak. Ze maakten een afspraak: Albert Tytgadt zou zijn hele leven vertellen en de auteur zou dat leven neerschrijven in een roman. Niet omdat het om een verzonnen leven zou gaan, maar omdat de levensloop van Albert leest als een roman.
Het zijn bittere en soms tragikomische oorlogsverhalen, maar het gaat ook over zijn jaren op de pupillenschool van Saffraanberg, zijn mislukte wielercarri?re en zijn succes als slager in Antwerpen. Over hoe hij zich na de dood van zijn vrouw afkeerde van zijn familie en vereenzaamde? ?Ik ben geen held, nooit geweest,? zei hij dikwijls, ?maar wat ik heb meegemaakt mag toch niet verloren gaan.? Waarvan akte.
Hij vroeg aan de Duitse bewaker: ?Schiet mij toch dood?. Maar Albert Tytgadt, dwangarbeider in het concentratiekamp van Blechhammer, moest niet denken dat hij zijn eigen dood kon kiezen. De bewaker gaf hem een klap voor zijn hoofd met zijn eigen Schaufel en Albert viel in een coma. Uiteindelijk was dat zijn redding. Hij overleefde vier gevangenissen en twee concentratiekampen. Maar na de oorlog bleven de herinne?ringen aan die 582 dagen in Duitse gevangenschap door zijn hoofd spoken. Hij raakte er niet van verlost. En er wilde haast niemand naar zijn verhalen luisteren.
Tot Albert Tytgadt op de Antwerpse boekenbeurs van 2008 Louis Van Dievel aansprak. Ze maakten een afspraak: Albert Tytgadt zou zijn hele leven vertellen en de auteur zou dat leven neerschrijven in een roman. Niet omdat het om een verzonnen leven zou gaan, maar omdat de levensloop van Albert leest als een roman.
Het zijn bittere en soms tragikomische oorlogsverhalen, maar het gaat ook over zijn jaren op de pupillenschool van Saffraanberg, zijn mislukte wielercarri?re en zijn succes als slager in Antwerpen. Over hoe hij zich na de dood van zijn vrouw afkeerde van zijn familie en vereenzaamde? ?Ik ben geen held, nooit geweest,? zei hij dikwijls, ?maar wat ik heb meegemaakt mag toch niet verloren gaan.? Waarvan akte.
