Jonathan Hoag dacht dat hij door de grond ging van ontzetting. Maar hij moest weten wat het was - die onverklaarbare smurrie die onder zijn nagels zat. 'Wat is het dan, dokter? Zegt u het me alstublieft!' Dokter Potbury nam hem van top tot teen op. 'U hebt me een bepaalde vraag gesteld. Daar heb ik antwoord op gegeven. U hebt me niet gevraagd wat voor substantie het was: u hebt me gevraagd om te onderzoeken of het wel of geen bloed was. Het is geen bloed.' 'Maar... maar laat u mij die analyse dan eens zien!' Hoag kwam half uit zijn stoel overeind en strekte zijn hand naar het papiertje uit. De dokter hield het buiten zijn bereik en scheurde het toen zorgvuldig in tweeën. Hij legde de stukjes op elkaar en scheurde ze doormidden, waarna hij hetzelfde nog eens deed. 'Dit is toch...' 'Ga maar naar een andere dokter!' schreeuwde Potbury. 'En je geld kun je houden. Eruit! En kom hier alsjeblieft in godsnaam nooit meer!' Jonathan Hoag weet niet welk beroep hij uitoefent. Net als ieder normaal mens gaat hij 's morgens de deur uit, maar als hij 's avonds huiswaarts keert, weet hij niet wat hij de rest van de dag uitgespookt heeft. Als hij op een dag een rare substantie onder zijn nagels vindt, en huisarts Potbury onder geen beding wil zeggen wat het is, is Hoag het zat. Hij móét weten wat er aan de hand is en huurt het detective-echtpaar Edward en Cynthia Randall in. Zij moeten Hoag schaduwen en ontdekken wat zijn beroep is. De Randalls komen er echter al snel achter dat het volgen van Hoag niet al te makkelijk is en nogal vreemde gewaarwordingen met zich meebrengt.
