Steven Pinker laat zien dat de doctrine van Het Onbeschreven Blad inderdaad onhoudbaar is gebleken, net als de daar nauw mee samenhangende noties van De Nobele Wilde ('de mens is van nature goed') en De Geest in de Machine ('in ons zit een autonome ziel die vrije keuzes maakt'). Maar Pinker toont ook aan dat we onze idealen van gelijkheid en vrijheid daarmee niet hoeven op te geven. En evenmin zijn racisme en sexisme nu wetenschappelijk gelegitimeerd. Hij verbindt de nieuwste inzichten van de evolutionaire psychologie met het moderne mensbeeld. In grootse stijl laat hij zien dat wij wetenschap en kennis over onszelf niet hoeven te vrezen en dat ouders, onderwijzers en politici daar juist veel baat bij kunnen hebben. Het onbeschreven blad is verplichte kost voor iedereen die zonder vooroordelen wil nadenken over wat het betekent om mens te zijn.