Een week na haar eenenveertigste verjaardag wordt bij Anne Boyer een zeer agressieve vorm van borstkanker vastgesteld. Voor Boyer, een alleen staande moeder die maar net de eindjes aan elkaar weet te knopen, betekent de diagnose zowel een crisis als een inwijding in een nieuwe wereld: die van ziekte, sterfte en gendergerelateerde ziekenhuispolitiek. In deze memoires put ze uit een rijk scala aan bronnen om die ervaring te onderzoeken, van Romeinse droomdagboek schrijvers en kankervloggers tot het werk van Audre Lorde en Susan Sontag. Het ontsterven is tegelijk het verwoestende verhaal van een overlever, een 21eeeuwse evenknie van Ziekte als metafoor, een vlijmscherpe kritiek op de ‘kankerindustrie’ en een diepmenselijke verkenning van wat het betekent ziek en gezond te zijn in onze moderne wereld.
